This property is condemned
alsof ik dit huis niet ken
de verlaten kamers waar
echo’s van gezang kort
beschadigde muren raken
waar zielen verblijven
stil, verborgen
achter gesloten deuren
alsof ik niet weet
hoe eenzaamheid smaakt
hoe tederheid voelt
zout, tijdelijk
als vergeten woorden
in de lege armen van
een stenen omhelzing
alsof ik niet wil
dat deze muren breken
het stof zich optrekt
aan elke streep licht
wat valt door een raam
in mijn uitgestoken hand
dit huis is ongekend
“The ‘I’ in me, my friend, dwells in the house of silence, and therein it shall remain for ever more, unperceived, unapproachable.”
Kahlil Gibran – from: My Friend (The Madman)
345726 keer gelezen