De reizigers

Het papier was de grens
waar letters zegevierden,
woorden sneuvelden,
waar de rede
een reden werd.
Het was grensverleggend zogezegd
toen de strijd zich keerde
en in bewegingloze stilte
van het onrustige hart
schreeuwde om de waarheid,
vocht voor de waarde
van het eigen bestaan.
De kracht van de heimwee
maakte de tekens moe
– zij zijn de reizigers,
zij zijn overal en gaan voorlopig
nergens naartoe.