Het water en de rots
Na verloop van tijd
wordt mijn hart
op maat geslepen,
het komen en het gaan
hebben mijn ziel uitgesleten.
Stukjes van mij
neem jij met je mee
als je langs me gaat,
zo zijn wij samen en alleen
en vinden wij altijd
onze eigen weg.
Als met water zelf, met de gedachte
spelen dat je ooit en eindelijk
zult weten wat het is.
Het is regen geweest, een rivier, een zee,
hier was het, hier heb ik het gezien
en zie ik water en weet niet wat het is.
Rutger Kopland
3790 keer gelezen