Omkijken
Ik geloof dat het tijd is om even stil te staan,
ik geloof dat het tijd is om even om te kijken
om te zien wat ik tot zover heb gedaan,
want er zijn problemen die ik niet meer kan ontwijken.
Ik zie de fouten, waar ik toen om lachte,
ik zie de fouten die ik heb gemaakt.
De pijn van die fouten liet ik niet zien,
maar ik was wel degelijk geraakt.
Ook zie ik gevoelens, opgekropt uit trots en schaamte,
die binnen blijven, bang voor commentaar.
Het is nu tijd voor erkenning,
ik zie het allemaal zonneklaar.
Maar wat kan ik nu veranderen,
ik heb de moed niet en ik mis de kracht.
Ik hoop dat ik morgen zal krijgen
waar ik vandaag vergeefs op heb gewacht.