Voor ‘Parker’

Als wij met elkaar praten, zo nu en dan,
vertel ik je mijn verdriet
alsof ik nooit eens lachen kan.
Dan vertel ik je over gebeurtenissen,
over twijfels, verlangens,
tranen en andere muizenissen.
Maar wat ik je niet vertel, mijn vriend,
is dat ik overdag de dag
de kleur geef die die verdient.
Wij praten uitsluitend als het donker is
en als ik de dingen dan rustig overdenk,
zijn ze meer dan enkel een belevenis.