Woordeloos i.m.

Mijn pen is stil in mijn handen,
van binnen is de taal verstomd.
Nog te sterk zijn onze banden,
uren wacht ik op een zin die niet komt.
Telkens als ik weer bij je was,
meestal midden in de nacht,
dan kwamen de tranen pas,
na lang te hebben gewacht.
Herinneringen zullen altijd blijven,
ze zijn er iedere dag van de week,
maar elke keer als ik ze op wil schrijven
laten de woorden me in de steek.