Brief aan jou

Er stonden woorden
voor het raam.
Zo ver weg,
maar ik kon
hun gelach wel horen.
Hete adem op de ruiten,
zij stonden in hun spiegelbeeld
maar kwamen niet
naar buiten.
Ik wierp boze blikken
op hun gezichten
en voelde me verlinkt:
ik schreef al drie gedichten
maar een brief aan jou
kwam niet uit de inkt.
Mijn handen op het raam,
de woorden doorgestreept.
Ze hadden reden tot lachen,
want ik zit nu
met hun familie opgescheept.