Eindelijk

Deze nacht klaagt mijn hart niet
het is nu eens stil.
Deze nacht is er geen verdriet
omdat ik dat niet wil.
Eindelijk wist het hart zich een weg te banen
naar een evenwicht tussen vreugde en pijn
want eens komt er een eind aan alle tranen
eens zal er berusting zijn.
Deze nacht heeft de tijd geen betekenis
ongemerkt gaat hij voorbij.
Deze nacht is er geen gemis
omdat er vrede is in mij.
Eindelijk kan ik accepteren
wat mij voor de voeten was gegooid.
Hoeveel moest ik nog leren
ik had mijzelf gekooid.
Ik heb een kaars gebrand vannacht
een gebaar van mijn nieuwgevonden rust.
Even heeft mijn hart geglimlacht
en mijn mond ook, onbewust.
Nu rest mij slechts te zeggen
tegen een ieder van wie ik hou:
vergeef mij wat ik niet uit kon leggen
maar mijn hart was altijd trouw.