Schaduw
Door de jaren heen
stond ik, ondanks gezelschap,
meestal alleen
en incasseerde ik klap na klap.
Vriendschap werd mij aangeboden
en liefde werd mij gegeven.
Toch wist men een deel van mijn gevoel te doden,
een deel dat nooit meer vrolijkheid zal beleven.
Het zonnetje in huis was ik,
een kind met een grap en een gril.
Als ik nu, na jaren, terugblik,
overvalt mij schaamte, schuld en word ik stil.
Ik probeer iets te vergeten,
zoek liefde en begrip waar ik kan.
Maar het gebeurde blijft knagen, verbeten,
als een goed uitgezet en grimmig plan.
Slechts één persoon weet wat ik bedoel,
terwijl ik het wegstop bij andere zorgen,
is die persoon daar om te begrijpen wat ik voel,
maar voor anderen blijft het verborgen.