Interactief

Een paar dagen geleden werd ik wakker en belandde ik van een droom in een nachtmerrie. Ik had het gevoel dat er allerlei mensen zich in mijn boudoir hadden verzameld voor een sessie van een of andere therapie. Dit groepsgesprek vond plaats vlak naast mijn oor. Het duurde even voordat ik doorhad dat de bewuste herrie uit mijn wekkerradio kwam.

Enkele minuten later begreep ik dat het een interactief radioprogramma was, waaraan iedereen kon deelnemen. Nou begrijp ik al helemaal niet dat er mensen zijn die ‘s ochtends vroeg actief zijn, laat staan interactief. Maar goed, het gevolg van deze activiteit was een gekakel van jewelste dat mij ruw uit zoete dromen sleurde.

Je kunt tegenwoordig niet meer lui voor de tv gaan liggen of met een half oor naar de radio luisteren. Vandaag de dag word je geacht overal aan mee te doen. Interactieve radio- en televisieprogramma’s laten je naar de telefoon lopen of met de afstandsbediening in je hand van het ene kanaal naar het andere zappen. Nu heb je zelfs in je eigen huis geen rust meer. Nee, geef mij maar een boek of een spelletje patience. Dat laatste wel op de computer, want ik ben per slot van rekening wel een kind van deze tijd.

Op goed geluk mepte ik de wekker op z’n kop en verwees de ongewenste inbreuk op mijn rust naar de eeuwige interactieve jachtvelden. Ik draaide me nog eens even om, schoof mijn kat van het kussen en besloot dat ik nog best wel een paar minuten heel inactief kon blijven liggen, alvorens me weer met allerlei intermenselijke relaties te gaan bezighouden. Bovendien was mijn droom nog niet ‘af’. Ik wilde zien hoe het zou aflopen, want het was behoorlijk inter-essant….