Gezellig

Afgelopen maandag, al wat later op de avond, stond ik in mijn keuken vol verwondering in een pan te kijken. Ik was namelijk bezig een aantal eieren een andere kleur te geven. Althans ik deed een poging tot. Deze gebeurtenis had schijnbaar een doel, de Paasbrunch, maar desondanks vond ik het een verbazingwekkende handeling.

Wat vond ik nou zo verwonderlijk? Ten eerste vroeg ik me af waarom die eieren een andere kleur moesten krijgen. Het antwoord zou zijn, dacht ik, omdat het zo gezellig staat, al die gekleurde eieren op tafel. Stel je eens voor, dat ze gekleurde eieren in de winkel zouden verkopen. Ik geloof niet dat het de omzet goed zou doen. Men koopt nu eenmaal geen gezellige eieren. Het liefst moeten eieren eruit zien alsof de hen even ergens anders een graantje aan het pikken is; be­smeurd, met de veren er nog aan. Dat is natuurlijk. Dat is lekker. Gekleurde eieren wekken dus het vermoeden dat ze niet natuurlijk zijn. Over smaak valt natuurlijk niet te twisten.

Terwijl ik de eieren op hun rug wentel in hun badje van onder andere E151, E110 en E132, sta ik mezelf nog wat meer te verbazen over het begrip “gezellig”. Gekleurde eieren staan bij mij in het rijtje naast de kerstboom. Vanaf het moment dat ik daar rationeel over na kon denken, heb ik me altijd afgevraagd waarom iemand in vredesnaam een boom in de huiskamer zet. Slechts een keer per jaar, met een hoop rommel en lichtjes erin. Toen ik ooit een opmerking in die richting liet vallen, werd ik vernietigend aangekeken en werd me verteld dat “dat gezellig was”.

Waarop ik me verwonderd afvroeg wat er zo gezellig was om die dennenaalden in de zomer terug te vinden in je gympen. Of wat er gezellig aan was om een week rond te lopen met uitslag op je handen van die kerstboom. Feestdagen moeten dus per definitie gezellig zijn. Het is maar hoe je gezelligheid definieert. Ik denk weleens dat de feestdagen ooit in het leven zijn geroepen om te voorkomen dat je je vrije dag rustig en onbekommerd in je luie stoel doorbrengt. Tijdens feestdagen vieren spanning en stress hoogtij. Mensen maken planningen voor twee, drie dagen, boodschappen moeten worden gehaald, bomen ge­sjouwd, eieren gekookt en dan moet het geheel ook nog gezellig gemaakt worden.

Het is dan niet zo vreemd te bedenken waarom veel mensen na de feestdagen extra dagen opnemen. Waarschijnlijk om te bekomen van al die gezelligheid. Want gezelligheid kent geen tijd. Vandaar dat ik afgelopen maandag, al wat later op de avond, vol verwondering in die pan met eieren stond te kijken. Die eieren weigerden trouwens gezellig de kleur aan te nemen die ik voor ze in gedachten had. In tegenstelling tot mijn pan, die de rest van de week oranje piepers zal voortbrengen. Maar ach, misschien staan oranje piepers wel zo gezellig op m’n bord. Het is weer eens wat anders dan anders. En dat is het hele eiereneten.